W tym roku, po raz drugi miałem okazję brać udział w obozie obrączkarskim GBPW Kuling. Tych, którzy nie wiedzą na czym polega udział w takim obozie, odsyłam do mojej relacji z poprzedniego roku. W skrócie, pomagałem wykwalifikowanym obrączkarzom w badaniach nad ptakami i zakładaniu im obrączek.
W ubiegłym roku, niekwestionowanym królem statystyk były szlamniki. W tym, byłem już naprawdę zaniepokojony, że wyjadę znad Bałtyku bez obserwacji tych dużych siewek. Pod koniec mojego pobytu, jednak kilka ptaków pokazało się na terenie będącym terenem działania obozu.
Tegorocznym moim „ptakiem Kulinga” – przynajmniej tygodnia, w którym ja tam byłem – był biegus rdzawy. Przepięknie ubarwiona siewka, zwłaszcza w szacie godowej.
Nie ujmując nic innym siewkom, to prawdziwym – króla już użyłem, więc – cesarzem, jeśli chodzi o ilość, jest (chyba) przez wszystkie lata biegus zmienny. Innym, dość licznym, ptakiem spotykanym ptakiem w tym czasie na wybrzeżu jest piaskowiec. Piaskowce są chyba moimi ulubionymi siewkami – uwielbiam obserwować je podczas żerowania.
Ciekawą obserwacją, niezwiązaną z ptakami, było usłyszenie „śpiewu fok”. Niedaleko rezerwatu jest wyspa, która w zależności od warunków panujących na Bałtyku, wyłania się co jakiś czas nad powierzchnię. Pewnej nocy, gdy na tej wyspie (w sumie to taka łacha piachu) nocowało kilkadziesiąt (może nawet więcej niż setka) fok usłyszałem coś co przypomina „delikatnie brzmiące skrzyżowanie wyjącego psa i pohukującej sowy”.
Przy okazji różnych prac i w czasie wolnym miałem okazję do zrobienia „garści” zdjęć. Zapraszam do obejrzeniu kilkunastu z nich.
Witam. Trafiłem tutaj z przypadku a raczej z Flickr`a za pośrednictwem Pokrzewki aksamitnej. Bardzo mi się podoba Pana blog. Piękne zdjęcia. Pozdrawiam.
Dziękuję bardzo.
Cieszę się, że zdjęcia i wpisy podobają się.
Przepraszam, że dopiero teraz odpisuję, ale przeoczyłem informację o komentarzu.